Do Gabinetu zawitał dzisiaj bardzo ciekawy pacjent – ptak Jerzyk.
Trafił do nas bardzo osłabiony z powodu dłuższego przebywania na ziemi i nie pobierania pokarmu.
Po kilku godzinach troskliwej opieki w gabinecie, ptaszek odzyskał siły i mógł zostać z powrotem wypuszczony na wolność.
Poniżej kilka ciekawostek na temat jerzyków:
Jerzyki to ptaki często mylone z jaskółkami, z którymi nie są w ogóle spokrewnione. W przeciwieństwie do jaskółek, jerzyki mają jednolicie ciemne ubarwienie, a w locie często szybują i szybko, głęboko uderzają skrzydłami, nie zginając ich. Polują często gromadnie. Jaskółki natomiast mają jasne fragmenty upierzenia, a w locie szybko trzepoczą skrzydłami.
Większą część życia jerzyk spędza w locie. W powietrzu zbiera pożywienie i materiał na gniazdo, pije krople deszczu, kopuluje i śpi, szybując z wiatrem na dużej wysokości (do 2,5 km). Może pozostawać w locie bez przerwy przez 2 do 3 lat. Ląduje przede wszystkim podczas okresu lęgowego, budując gniazdo i karmiąc pisklęta. Ponadto czasami odpoczywa, chwytając się pazurkami pionowej ściany skały lub budynku. Jest jednym z najszybszych ptaków spotykanych w Europie, największe szybkości osiąga w locie grupowym. W pogoni za zdobyczą osiąga prędkość 200 km/h.
Nogi jerzyka są specyficznie zbudowane: wszystkie 4 palce skierowane są do przodu. Tak ułożone palce umożliwiają zawisanie na pionowych ścianach, zaś nie pozwalają na siedzenie na gałęzi czy poruszanie się po ziemi. W przypadku jeśli jerzyk znajdzie się na ziemi, może tylko pełzać. Wbrew rozpowszechnionej opinii, dorosły zdrowy jerzyk jest w stanie wzbić się w powietrze z ziemi, np. z trawnika (choć w normalnych warunkach nie wylądowałby na nim). Problemy z poderwaniem się do lotu mają tylko ptaki młode, z nie do końca rozwiniętymi skrzydłami.
